Parafia Św. Ludwika we Włodawie

W starożytnym Kościele, żyjącym pośród pogaństwa, kiedy człowiek chciał zostać chrześcijaninem, musiał przejść długą drogę formacji do wiary zwaną katechumenatem. Katechumenat tworzyła synteza złożona ze Słowa Bożego, Liturgii i moralności. Starożytny Kościół przepowiadał nade wszystko Kerygmat, to znaczy "orędzie zbawienia". To głoszenie Ewangelii dokonywane przez wędrownych apostołów, jak Paweł, Sylas, Tytus i inni, powodowało przemianę moralną w tych, którzy ich słuchali. Zmieniali oni życie wspomagani przez Ducha Świętego, który towarzyszył apostołom. Ta przemiana moralna była przypieczętowana i wspomagana poprzez sakramenty a weryfikowana przez miłość bliźniego we wspólnocie chrześcijan.

Obecny proces zeświecczenia doprowadził wielu ludzi do porzucenia wiary i Kościoła. Dlatego zachodzi konieczność otwarcia nowego procesu formacji do chrześcijaństwa, katechumenatu, który proponuje się ludziom, którzy już zostali ochrzczeni, lecz nie posiadają wystarczającej formacji chrześcijańskiej. Dlatego kroki w tej pracy nazywamy Drogą Neokatechumenalną.

Droga Neokatechumenalna nie stara się, tworzyć jakiegoś ruchu dla siebie, lecz pomagać parafiom odkryć na nowo chrzest, a w konsekwencji, co to znaczy być chrześcijanami. Jest ona narzędziem, aby ożywić wiarę, uczynić ją dojrzalszą lub ponownie doprowadzić do wiary wielu ludzi, którzy ją porzucili.

Wielka nowość dokumentu Ojca świętego Jana Pawła II zatytułowanego. „ Catechesis Tradendae” polega na tym, że uznaje Neokatechumenat za inicjatywę chrześcijańską dla dorosłych; w ten sposób daje diecezjom konkretne narzędzie ewangelizacji, bez przekształcania go w zgromadzenie zakonne czy jakieś szczególne stowarzyszenie albo ruch. Wielokrotnie w historii Kościoła święci próbowali ożywiać w ludzie Bożym Ducha Ewangelii, a nie musieli koniecznie ograniczać go do jakiegoś zakonu. Dzisiaj, po Soborze Watykańskim II, współczesna sytuacja ateizmu i sekularyzacji ustawia Kościół w pozycji, w której przywrócenie katechumenatu jest czymś nieuniknionym.

Ta droga chrześcijańskiej formacji dokonuje się w małej wspólnocie, będącej obrazem Świętej Rodziny z Nazaretu, aby ziarno, które otrzymaliśmy na chrzcie mogło osiągnąć swoją dojrzałą miarę. Droga Neokatechumenalna jest okresem chrześcijańskiej formacji, po ukończeniu tego okresu bracia ze wspólnot pozostają w parafiach, jako dojrzali chrześcijanie, których wiara i życie staje się żywym świadectwem dla wszystkich według słów Pana Jezusa: „Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali” (J 13,35).

Droga Neokatechumenalna opiera się na trójnogu: Słowo Boże - Liturgia - Wspólnota. Rozpoczyna się katechezami wstępnymi. Następnie członkowie wspólnoty są wprowadzani w kolejne etapy życia chrześcijańskiego: pokory (prekatechumenat), prostoty (katechumenat pochrzcielny) i uwielbienia (wybranie i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych). Każda wspólnota gromadzi się w tygodniu na celebracji Liturgii Słowa i cotygodniowej Eucharystii.

W 2002 r. został zatwierdzony przez Stolicę Apostolską statut Drogi Neokatechumenalnej. Papież Jan Paweł II uznał wtedy Drogę za „itinerarium formacji katolickiej ważnej dla współczesnego społeczeństwa i dla czasów dzisiejszych".

Ojciec Święty Benedykt XVI, zwracając się do uczestników Drogi Neokatechumenalnej 12 stycznia 2006 r., stwierdził: „Wasze działanie apostolskie dąży do umiejscowienia się w sercu Kościoła, w całkowitej zgodności z jego dyrektywami i w jedności z Kościołami partykularnymi, w których będziecie działać, doceniając w pełni bogactwo charyzmatów, jakie Bóg wzbudził przez inicjatorów Drogi”.  zob. Insegnamenti di Benedetto XVI, II, 1 [2006], 58-59).

Na świecie istnieje 18 000 wspólnot (każda ok. 40 osób) w ok. 850 diecezjach w 105 krajach na 5 kontynentach.

Ponieważ we wspólnotach neokatechumenalnych rodzi się wiele powołań do stanu kapłańskiego papież Jan Paweł II zaaprobował stworzenie seminarium misyjnego specjalnie dla powołań ze wspólnot, pierwsze takie seminarium powstało w 1988 roku w Rzymie. Również Jan Paweł II zasugerował nazwę dla tego seminarium: Redemptoris Mater, co po łacinie oznacza Matka Zbawiciela. Do 2010 r. na całym świecie, erygowano ponad 78 seminariów Redemptoris Mater. W Polsce istnieje jedno Archidiecezjalne Seminarium Misyjne Redemptoris Mater w Warszawie.

„Trzeba tworzyć wspólnoty chrześcijańskie na wzór Rodziny nazaretańskiej, które by żyły w pokorze, prostocie i uwielbieniu; gdzie drugi jest Chrystusem” słowa inicjatora Drogi Neokatechumenalnej Kiko Arguello.

Dokumenty i artykuły dotyczące Drogi Neokatechumenalnej.

Ruchy, stowarzyszenia i wspólnoty kościelne

Ruchy i stowarzyszenia katolickie w Polsce. Źródło: serwis internetowy Katolickiej Agencji Informacyjnej (www.ekai.pl). Data publikacji: 26 maja 2006.

Benedykt XVI o potrzebie otwartości na posoborowe ruchy kościelne i wspólnoty. Źródło: serwis internetowy Katolickiej Agencji Informacyjnej (www.ekai.pl). Data publikacji: 17 maja 2008.

Statut Drogi Neokatechumenalnej (chronologicznie)

Zatwierdzono ostatecznie statut Drogi Neokatechumenalnej. Watykan, 13 czerwca 2008. Źródło: komunikat Katolickiej Agencji Informacyjnej (www.ekai.pl).

Warszawscy neokatechumeni świętowali zatwierdzenie statutów. Warszawa, 29 stycznia 2003. Źródło: komunikat Katolickiej Agencji Informacyjnej (www.ekai.pl).

Papież Jan Paweł II przyjął członków Neokatechumenatu. Castel Gandolfo, 21 września 2002. Źródło: komunikat Katolickiej Agencji Informacyjnej (www.ekai.pl).

Przemówienie przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Świeckich do katechistów i kapłanów Drogi Neokatechumenalnej. Porto San Giorgio, 30 czerwca 2002. Źródło: serwis internetowy Opoka (www.opoka.org.pl).

Tekst statutu Drogi Neokatechumenalnej. Opublikowano na stronie Drogi Neokatechumenalnej (www.camminoneocatecumenale.it). Rzym, 29 czerwca 2002.

Stolica Apostoilska zaaprobowała statut Drogi Neokatechumenalnej - komunikat Katolickiej Agencji Informacyjnej z dnia 28 czerwca 2002 (www.ekai.pl).

Wypowiedzi osób duchownych na temat Drogi Neokatechumenalnej:

Ks. Michał Muszyński, duszpasterz akademicki w kościele św. Anny w Warszawie: Katechezy nawrócenia. Opublikowano w piśmie studentów Duszpasterstwa Akademickiego przy kościele św. Anny, "Młodzianki" nr 18 (261) z 22 czerwca 2009, oraz na stronie internetowej parafii: www.swanna.waw.pl.

Abp. Tadeusz Gocłowski, arcybiskup metropolita gdański od 1992 r.: List Metropolity Gdańskiego do Duszpasterzy w sprawie Drogi Neokatechumenalnej. Opublikowano w portalu internetowym Tygodnika Niedziela (www.niedziela.pl) oraz w portalu internetowym www.wiara.pl. Gdańsk, 14 kwietnia 2003.

Bp. Zbigniew Kiernikowski, biskup siedlecki od 2002 r.: Droga Neokatechumenalna. Opublikowano w "Communio" 4(34) 1986, s. 82-88 (w numerze 34 "Communio", pt.: "Nowe rzeczywistości kościelne"), a także na stronie Communio (www.communio.pl) oraz w portalu internetowym www.wiara.pl. Biskup Kiernikowski związany jest z Ruchem Światło-Życie i Drogą Neokatechumenalną.

Bp. Zbigniew Kiernikowski, biskup siedlecki od 2002 r.: Można być człowiekiem religijnym i jednocześnie niewierzącym. Wywiad KAI z dn. 21 listopada 2008, Opublikowano na stronie www.ekai.pl. Biskup Kiernikowski związany jest z Ruchem Światło-Życie i Drogą Neokatechumenalną.https://ekai.pl/bp-kiernikowski-mozna-byc-czlowiekiem-religijnym-i-jednoczesnie-niewierzacym/

Ks. Zbigniew Czerwiński, prezbiter pierwszej w Polsce wspólnoty neokatechumenalnej:

30 lat Drogi Neokatechumenalnej. Lubelska rocznica. Opublikowano w Tygodniku Niedziela, edycji lubelskiej z grudnia 2005 r., oraz w portalu internetowym Tygodnika Niedziela (www.niedziela.pl).  

Kerygmat - Dobra Nowina o Jezusie Zmartwychwstałym (na podstawie katechezy Kiko Arguello). Opublikowano na stronie internetowej Szkoły Formacji Duchowej (www.sfd.kuria.lublin.pl).

Droga Neokatechumenalna - droga odkrywania łaski chrztu. Opublikowano w miesięczniku Słowo wśród nas (Wydawnictwo Księży Marianów), kwiecień 1994 r. http://bc.upjp2.edu.pl/Content/3587/encyklopedia_ekumenizmu.pdf

Inne ciekawe dokumenty:

Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Ecclesia in Europa (28 czerwca 2003 r.), od 47 do 51 - źródło: serwis internetowy Opoka https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/adhortacje/europa_28062003.html

Strona internetowa Drogi Neokatechumenalnej: https://neocatechumenaleiter.org/it/

Opracował o. mgr Stanisław Jarosz